Pancerz Leopard 2 od wersji A0 do A4

Leo2turret_module_volumes.jpg.6358ca6e978c75eee7b0e023c03da312Grubość fizyczna pancerza czołgu nie ma ścisłego przełożenia na jego odporność, z drugiej jednak strony umożliwia dokonanie wstępnej analizy koncepcji osłony wozu bojowego.

Maska armaty czołgu Leopard 2 ma budowę wielowarstwową o grubości 420 mm przy masie ok. 640 kg. SAMSUNG DIGITAL CAMERA

http://btvt.narod.ru/raznoe/leopard2/Leo2a4.htm

Za maską znajduje się kołyska armaty o grubości około 240 mm, wykonana ze stopów lekkich metali, w pewny sposób zwiększająca rzeczywistą odporność pancerza w tym rejonie. Strefa wokół czopów kołyski ma grubość od 80 mm do nawet ok. 230 mm stali. Dzięki takiemu rozwiązaniu całość maski armaty była dobrze chroniona przed amunicją APFSDS oraz HEAT z wczesnych lat ’80 XX wieku (3BM15 lub wczesny BK-15). Maska działa Leoparda 2 była odporna przeciwko przeciwpancernym pociskom kierowanym  9M14 Malutka (kod NATO AT-3 Sagger) odpalanym z wyrzutni przenośnej, pojazdu lub śmigłowca.

wiege mat

Lewa strona frontu wieży posiada jednolitą grubość 860 mm.SAMSUNG DIGITAL CAMERA

Na podstawie zdjęć z montażu wież w fabrykach można szacować iż płyta przednia pancerza Leoparda 2 ma grubość około 50 mm, za nią umieszczony jest wkład pancerza specjalnego o grubości około 750 mm, zaś cały układ kończy około 60 mm płyta pancerza.

Prawa strona wieży posiada bardziej skomplikowaną budowę. Obszar za torem optycznym EMES-15 chroniony jest przez 660 mm grubości osłonę. Obszar poniżej, a umieszczony przed głową celowniczego, posiada imponującą grubość ponad 1100 mm, ale mieści on lukę na celownik która dzieli cały moduł na dwie części. W tej sytuacji grubość samego pancerza jest równa lewej stronie wieży, czyli około 860 mm. Pewnym osłabieniem jest otwór technologiczny na tor optyczny EMES-15, który przechodzi przez drugą część pancerza. Osłona burt Leoparda 2 wynosi około 320 mm grubości, co dla kątów rzędu 30 stopni od osi podłużnej wieży  zapewnia grubość sprowadzoną 640 mm. Zewnętrzna burta magazynu amunicji w niszy wieży jest chroniona przez monolityczną płytę stalową o grubości około 50 mm. Reszta niszy jest osłaniana przez zaledwie 25 mm grubości płyty. Pomijając gruby (do 50 mm) i silnie nachylony strop (7 stopni) nad zespołem armaty, strop reszty wieży niemieckiego wozu ma grubość około 30 mm.

Front kadłuba na wysokości przedniej górnej płyty „dziobu” jest chroniony przez pancerz o grubości około 640 mm, choć osłona ta na wysokości płyty przedniej  – dolnej zmniejsza się do około 400 mm. U góry modułu umieszczono właz dostępowy umożliwiający bezinwazyjną ingerencję w moduł pancerza specjalnego. Płyta górna frontu kadłuba ma grubość 40 mm, ale jej pochylenie pod kątem siedmiu stopni daje sumaryczną grubość 320 mm RHA. Właz kierowcy wykonany jest z 30 mm grubości stali. Burta kadłuba na prawo od siedziska kierowcy ma grubość około 80 mm i jest ona pogrubiona w stosunku do innych powierzchni burty ponieważ jej ukształtowanie w tym miejscu czyni ją bardziej podatną na porażenie. Pozostałe burty kadłuba na wysokości przedziału załogi mają grubość 50 mm. W rejonie gniazd drążków skrętnych burta ma 25 mm grubości. Tą samą wartość ma ochrona przedziału silnika z każdej strony poza płytą nadsilnikową. Warto zaznaczyć, że dodatkową osłonę burt kadłuba zapewniają zbiorniki paliwa o szerokości prawie 600 mm umieszczone na półkach nadgąsienicowych. Poniżej natomiast lekkie fartuchy o grubości około 12 mm oraz sięgające wysokości drugiej pary kół bieżnych ciężkie fartuchy balistyczne o grubości około 110 mm. Są one podzielone na trzy zasadnicze segmenty. Każdy z nich na czas transportu koleją lub zestawami niskopodłogowymi może być unoszony i blokowany w pozycji górnej tak aby zmniejszyć szerokość całkowitą pojazdu. Ciężkie fartuchy mają budowę warstwową złożoną z dwóch płyt stalowych  i luki powietrza pomiędzy nimi.

Podsumowując, koncepcja osłony Leoparda 2 nie odbiega ideą od większości czołgów powojennej III generacji. Wieża miała być chroniona dla +/- 30 stopni od osi podłużnej, zaś kadłub dla +/- 20 stopni od osi podłużnej. Dla takich też kątów projektowano osłonę w połowie lat siedemdziesiątych. Miała ona wystarczać zarówno wobec dedykowanych środków ppanc jak i amunicji czołgowej kalibru do 125 mm włącznie. Dla frontu kadłuba, boków wieży pod kątem 30 stopni oraz wcięcia za celownikiem EMES-15 zakładano, że wystarczającą grubością pancerza będzie około 650 mm i w ramach dostępnej przestrzeni, limitu masy, możliwe będzie umieszczenie skutecznego pancerza specjalnego. Dla frontu wieży grubość fizyczna osłony oscylowała od 860 mm do około 740 mm pod kątem 30 stopni od osi podłużnej. Prawdopodobnie wartość ta stanowiła pewien zapas w relacji do potrzeb z drugiej połowy lat siedemdziesiątych i wynikała bardziej z konieczności pogodzenia wymogu osłony boków maski armaty oraz umieszczenia luki na celownik EMES-15, niż z potrzeby większej objętości komór na pancerz specjalny.

Przypisy:

  1. Nowa Technika Wojskowa Nr 10/2016. Jarosław Wolski, Anatomia pancerza – wczesne wersje Leopard 2.
  2. http://btvt.narod.ru/raznoe/leopard2/Leo2a4.htm

 

Jeden Komentarz Dodaj własny

  1. Jarosław Wolski pisze:

    Sympatyczny wpis ale upraszam o przypis ponieważ w/w tekst jest w zasadzie dokładną kopią tego co napisałem w Nowej technice Wojskowej. Nie mam nic przeciw (jak autor) ale proszę umieścić przypis.
    Pozdrawiam serdecznie,
    Jarosław Wolski

    Polubienie

Dodaj komentarz